گذار از حومه ‏نشینى به ایجاد شهرهاى جدید

از قرن نوزدهم به دلیل نارسایى ‏ها و آلودگى‏ هاى بخش قدیمى شهرها، حومه‏ ها براى زندگى خانواده ‏هاى طبقه ثروتمند و طبقه متوسط شهرى انتخاب شدند؛ تکامل فناورى حمل و نقل، خانواده‏ هاى شهرى را به زندگى در حومه ‏ها و دور بودن از بخش مرکزى شهرها علاقمند ساخت. دسترسى آسان به حومه، به مدد وسایل نقلیه‏ اى که روز به روز سرعت بیشتر مى‏ گیرند. در حال حاضر شیوه غالب زندگى در ایالات متحده حومه نشینى است. اما با تمام این اوصاف حومه شهرنشینى معایب زیادى دارد به طورى که این شیوه زندگى از دید شهرسازان، برنامه‏ ریزان شهرى و سایر متفکران منسوخ شده است؛ و آنها به فکر الگوهاى دیگرى براى اسکان مازاد جمعیت شهرها افتادند که یکى از مهم ترین این الگوها ایجاد شهرهاى جدید است که توسط ابنزر هاوارد پیشنهاد شد. گرچه ایجاد شهرهاى جدید سابقه‏ اى بسیار طولانى در تاریخ بشر دارد اما در قرون جدید حومه شهرنشینى نسبت به شهرهاى جدید تقدم دارد. به طورى که مشکلاتى که حومه نشینى براى شهرها و ساکنان حومه ‏ها به وجود آورد برنامه ‏ریزان را ترغیب به ایجاد شهرهاى جدید کرد.